In oktober 2024 heb ik voor het derde achtereenvolgende jaar het project Black and White Friends for Life Wellness Centre in Ukunda, Kenia, bezocht. Het is elke keer weer speciaal om daar te zijn en mee te maken hoe de kinderen zich daar met heel weinig kunnen vermaken. Dit keer kwamen we aan op de dag van het feest voor het einde van het schooljaar. De kinderen waren mooi uitgedost en hoe arm de ouders ook zijn, voor dit feest is er altijd wel een feestelijk jurkje of bloesje beschikbaar. Ik vermoed dat ze het aan elkaar uitlenen. Ook ons sponsorkindje Phiona, zij wordt gesponsord door mijn ex-man en mij, had een mooi jurkje aan. Het jurkje dat wij vorig jaar voor haar verjaardag gekocht hadden, erg leuk om terug te zien. Een onderdeel van het eindejaarsfeest is namelijk de modeshow, waarbij elk kind zijn moment van bewondering krijgt. Ze lopen één voor één naar voren en maken een rondje voor het publiek. Dit bestaat uit ouders, leerkrachten, vrijwilligers, leerlingen, Gerrie en Emma natuurlijk en directieleden van andere scholen. Soms zijn er gasten zoals wij. Het hele terrein was feestelijk aangekleed en er stonden tenten zodat iedereen in de schaduw kon zitten, dat was wel nodig met minimaal 30 graden. Elke groep had ook iets voorbereid om te laten zien aan alle aanwezigen, er werd gezongen en gedanst. Je kon zien dat er goed geoefend was door leerlingen en leerkrachten. Aan het einde van alle optredens mochten de allerkleinsten zich laten zien. Zij gingen over van pipi-klas naar groep 1, deze kinderen zijn 3 en 4 jaar oud. Ontzettend schattig om te zien.
Na deze feestelijke dag hebben de kinderen 6 weken vrij, net als onze zomervakantie. We hadden van tevoren al met Gerrie afgesproken dat wij ze terug zouden laten komen voor een sportdag. Via een collega had ik voetballen gekregen, deze waren geschonken door ESA, een voetbalvereniging uit Arnhem. ‘s Ochtends om 10 uur zouden we beginnen, er waren 40 kinderen, een goede opkomst dus voor de vakantieperiode. Het waren allemaal jongens, rondom de school wonen veel moslimgezinnen en moslimmeisjes mogen niet sporten. Martin had een warming-up voorbereid en vertelde de kinderen wat ze gingen doen. Dat ging niet meteen heel soepel omdat ze dit niet gewend waren, maar toen ze eenmaal op gang kwamen waren ze niet meer te stoppen. Drie uur lang hebben ze oefeningen gedaan en gevoetbald, met een korte pauze voor ranja en chips. Na 2,5 uur floot de scheidsrechter af maar ze gingen gewoon door, wat een enthousiasme.
Als je zag hoe fanatiek ze waren en bedenkt dat het minimaal 30 graden was, kun je je voorstellen dat er menig zweetdruppeltje is gevallen. Het was een mooie afleiding in hun vakantie die er natuurlijk heel anders uitziet dan die van de kinderen hier in Nederland. Er is geen zwembad, kinderen kunnen ook niet zwemmen, er is geen tv, geen laptop en geen spelcomputer. Daarentegen zijn deze kinderen erg creatief met wat ze wel hebben. Ik zag tijdens eerdere jaren onderweg in de tuktuk eens een houten fiets, 2 jongens liepen ermee langs de weg. Ze vroegen ons te stoppen omdat ze vol trots hun zelfgemaakte fiets wilden laten zien, prachtig. In plaats van een hoepel gebruiken ze daar een oude bromfietsband. Als je geen bal hebt maak je gewoon iets wat enigszins rolt van materialen die je wel hebt, bv. een oud shirt met touwen eromheen. Als je weinig hebt word je heel creatief en dat lijkt me goed voor je ontwikkeling. Je ziet kinderen ook veel lachen daar, ze zijn tevreden met wat ze hebben en dat is echt niet veel. Ze hebben geen kast vol speelgoed, de meeste huisjes hebben niet eens een kast. Soms is er een matras, vaak slapen ze op een laken op de harde ondergrond. Maar het belangrijkste wat ontbreekt is eten, niet alle kinderen krijgen elke dag een warme maaltijd. Dat is wat mij betreft onacceptabel. Ieder mens heeft recht op voedsel, elke dag. Een kind dat naar onze school, Black and White Academy, gaat krijgt elke schooldag een warme maaltijd als lunch. Daarom is ons sponsorprogramma zo belangrijk. De school staat in een buurt waar veel armoede is, de mensen hebben moeite om een baan te vinden en daarom ook niet elke dag te eten. Ons sociaal team zoekt deze mensen thuis op en maakt dan een rapport van de thuissituatie. Dit rapport wordt besproken op school en dan wordt er een sponsor gezocht voor de kinderen. Als een kind uit een arm gezin naar school gaat, dan betekent dit een toekomst voor het hele gezin. Een schoolgaand kind kan uiteindelijk gaan leren voor een beroep en zo het gezin onderhouden. Zo verandert de toekomst van het hele gezin. Nu ik dit zo schrijf besef ik dat het onvoorstelbaar is dat dit voorkomt in deze wereld waar naast veel arme mensen, ook veel mensen ontzettend rijk zijn. Mijn mening is dat hoe meer geld je hebt, hoe groter je verantwoordelijkheid is om er iets goeds mee te doen, om anderen te helpen. Als dat op grote schaal gebeurde zou het leven er van veel mensen er heel anders uitzien. Tot die tijd helpen wij, Black and White Friends for Life Wellness Centre, waar we kunnen. Samen met onze trouwe sponsoren die wij hiervoor heel dankbaar zijn. Mocht je dit lezen en een kind willen sponsoren dan kun je contact opnemen met mij of met Celma Moret. Laten we hopen dat er een dag komt dat onze hulp niet meer nodig is, dat er een dag komt waarop niemand meer honger heeft. Dat lijkt me een mooie toekomstgedachte en hiermee sluit ik dit blog af.
Lucie Godschalk, november 2024
Reactie plaatsen
Reacties
Mooi verslag. Recht uit het hart