Op 23 mei 2025 heeft Gerrie het aardse bestaan verlaten. Zijn lichaam was op, moe van het ziektebed waarin hij al een jaar zat. In dit blog vertellen wij daarom een deel van Gerrie zijn verhaal. Gerrie heeft zoveel gedaan voor de medemens en offerde zijn luxe leven in Nederland op voor een sober bestaan in Kenia. Hij gaf kinderen een toekomst door ze een plek te geven om onderwijs te krijgen. Hij hielp mensen met simpele verwondingen die geen geld hadden om het te behandelen. Hij haalde wormen uit de voeten van vele mensen. Het lichaam van Gerrie zal pas vrij gegeven worden als de volledige ziekenhuis rekening betaald is. Het lichaam van de man die zoveel mensen hielp, ligt opgesloten in een mortuarium in Kenia, en tot de rekening is betaald kan er geen waardig afscheid genomen worden van een man die het leven van vele mensen heeft verandert. 

In oktober 2024 heb ik voor het derde achtereenvolgende jaar het project Black and White Friends for Life Wellness Centre in Ukunda, Kenia, bezocht. Het is elke keer weer speciaal om daar te zijn en mee te maken hoe de kinderen zich daar met heel weinig kunnen vermaken. Dit keer kwamen we aan op de dag van het feest voor het einde van het schooljaar. De kinderen waren mooi uitgedost en hoe arm de ouders ook zijn, voor dit feest is er altijd wel een feestelijk jurkje of bloesje beschikbaar. Ik vermoed dat ze het aan elkaar uitlenen. Ook ons sponsorkindje Phiona, zij wordt gesponsord door mijn ex-man en mij, had een mooi jurkje aan. Het jurkje dat wij vorig jaar voor haar verjaardag gekocht hadden, erg leuk om terug te zien. Een onderdeel van het eindejaarsfeest is namelijk de modeshow, waarbij elk kind zijn moment van bewondering krijgt. Ze lopen één voor één naar voren en maken een rondje voor het publiek. Dit bestaat uit ouders, leerkrachten, vrijwilligers, leerlingen, Gerrie en Emma natuurlijk en directieleden van andere scholen. Soms zijn er gasten zoals wij. Het hele terrein was feestelijk aangekleed en er stonden tenten zodat iedereen in de schaduw kon zitten, dat was wel nodig met minimaal 30 graden. Elke groep had ook iets voorbereid om te laten zien aan alle aanwezigen, er werd gezongen en gedanst. Je kon zien dat er goed geoefend was door leerlingen en leerkrachten. Aan het einde van alle optredens mochten de allerkleinsten zich laten zien. Zij gingen over van pipi-klas naar groep 1, deze kinderen zijn 3 en 4 jaar oud. Ontzettend schattig om te zien. 

Vandaag las ik een prachtig bericht op Facebook. Het bericht ging over de kerstman, maar in Nederland hebben wij natuurlijk Sinterklaas. Het bericht deed mij beseffen dat alle donateurs en alle mensen die zich vrijwillig inzetten om Nooit Meer Honger te helpen, Sinterklaas zijn. Gelukkig zijn er ook buiten deze groep mensen een boel mensen Sinterklaas. Om duidelijk te maken waarom, begin ik met een vrije vertaling van het bericht wat ik las.Een gesprek tussen vader en kind.Pap, is Sinterklaas echt?Lief kind, je bent nu oud genoeg om de waarheid te kennen, maar hoe je tegen sinterklaas aan kijkt zal voorgoed veranderen, weet je zeker dat jij de waarheid wilt weten?Ja pap, ik wil weten of hij echt is.Lief kind, Sinterklaas is echt, maar hij is niet een oude man zoals jij denkt dat hij is. Sinterklaas is geen persoon, maar hij is voorbeeld van belangrijke waardes in het leven. Elk jaar kocht ik samen met je moeder de cadeau's die je kreeg. Elk jaar keek ik verheugd toe, hoe jij enthousiast de verpakking kapot scheurde en verheugd was met de cadeau's die je kreeg. Het maakte mij helemaal niet uit dat je niet wist dat ik ze gaf, dat ik geen bedankje van je kreeg voor de cadeau's die ik kocht. Het gaf mij namelijk veel plezier om jouw zo blij en enthousiast te zien. Daarom, mijn kind, is Sinterklaas niet de oude man, waarvan jij dacht dat hij het was. Sinterklaas laat ons zien wat de waarde is van geven. Geven zonder er zelf beter van te worden, zonder ervoor erkend te worden. Simpelweg geven om het leven van een ander mooier te maken en daarmee de wereld mooier te maken. Ook binnen Nooit Meer Honger, hebben wij dus een boel mensen die Sinterklaas zijn. De vele mensen die een kind sponsoren, zonder dat het kind weet wie ervoor zorgt dat hij of zij naar school kan. Zonder dat het kind weet, wie ervoor zorgt dat hij of zij een betere toekomst krijgt als zijn ouders. Gerrie en Emma zijn Sinterklaas, veel van de kinderen weten wel dat ze de school hebben opgezet, maar ze weten niet wat er allemaal voor nodig is geweest om alles op te zetten. Ze weten niet hoeveel Gerrie en Emma van hun eigen leven opgeven, om te zorgen dat ze een betere toekomst hebben. De vrijwilligers die vanuit Nederland zich inzetten. Lucie en Celma die alle Financieele zaken in het oog houden. Jan van Leeuwen, die zijn gemeente verteld over het project en daarmee geld inzamelt om te zorgen dat het project kan blijven groeien, om te zorgen dat er meer kinderen naar school kunnen. De vele donateurs, die elke keer er weer voor zorgen dat wij kunnen blijven groeien, die bereid zijn om een deel van hun geld te geven, opdat de mensen en kinderen in Kenia geholpen worden. We zijn allemaal Sinterklaas. De kinderen weten niet wat er allemaal voor nodig is, om te zorgen dat ze naar school kunnen, te eten krijgen en kans hebben op een goede toekomst. De kinderen weten niet hoeveel mensen zich inzetten voor hun toekomst, ze weten niet welke gezichten erbij horen en niemand in de groep heeft daar een probleem mee. Dus aan alle lieve mensen die ons project steunen. Steunen door te doneren, maar ook steunen door berichten over het project te delen, mensen te vertellen over dit project. Bedankt dat jij Sinterklaas bent!!Zelf geniet ik er elke keer weer van om Sinterklaas te mogen zijn. Een deel van de kinderen heeft wellicht mijn gezicht gezien, maar de behoefte om ze te vertellen hoe ik betrokken was bij het project had ik totaal niet. Het is niet relevant voor ze om het te weten. Toch gaven ze mij onbewust heel veel terug. Spelen met de kinderen op de school, de blije gezichten, de vrolijke stemmetjes en schitterende lachjes voelde voor mij als een geschenk. Zoveel positieve energie gaven ze terug, niet omdat ze mij daadwerkelijk wat probeerde te geven, maar simpelweg omdat ze genoten van de interactie, de liedjes die we samen zongen en ik genoot met ze mee. Sinterklaas zijn beperkt zich natuurlijk niet alleen tot het project. Elke keer dat jij iemand helpt, zonder er zelf beter van te worden. Je simpelweg helpt om te helpen ben jij Sinterklaas! En elk moment dat jij Sinterklaas bent, maak jij deze wereld een stukje mooier en voeg je een druppel toe aan de rivier des liefde.Hoe meer druppels er in de rivier des liefde komen, hoe meer mensen bereikt zullen worden door deze rivier, want elke druppel doet de rivier groeien. Hoe meer mensen in aanraking komen met de rivier des liefde,Hoe meer mensen ook druppels zullen toevoegen aan de rivier des liefdeOnthoud dus, dat elke keer als jij Sinterklaas bent, je de rivier des liefde doet groeien, en je dus onderdeel bent van de groep mensen die deze wereld mooier maakt!Dus bedankt, bedankt dat jullie allemaal Sinterklaas zijn en dat we daardoor deze wereld samen tot een betere plek maken!

Een gedicht gemaakt door Ruben Beekmans voor Emma en Gerrie

Ben jij een slachtoffer of ben jij een held? We leven in een samenleving waar er veel dingen niet kloppen. Liefde voor de medemens staat niet langer op 1. Veel mensen proberen kosten wat het kost het hoofd boven water te houden in een ongezonde samenleving, waardoor ze zo opgeslokt zijn, dat ze niet meer beseffen wat de belangrijkste factoren van het leven zijn. Alle mensen hebben uiteindelijk behoefte aan oprecht contact, mensen om zich heen en een mooiere samenleving. Toch zijn er veel mensen die niet verder komen als klagen over alles wat er mis is, om vervolgens gewoon mee te blijven doen. Veel mensen durven niet op te staan en zelf de verantwoordelijkheid voor hun leven te nemen. Zo kiezen ervoor om slachtoffer te blijven. Echter is er een groeiende groep mensen, die wel inziet dat het anders kan, ze besluiten op te staan en de wereld te laten zien dat het anders kan. Ze besluiten dat ze tot de groep helden willen behoren en niet bij de slachtoffers. Bij welke groep hoor jij? Wanneer ben je een held en wanneer ben je een slachtoffer?

Als ik om mij heen kijk in de samenleving valt mij vaak op dat we een samenleving hebben waarin veel mensen erg goed zijn geworden in klagen. Klagen over wat er allemaal mis gaat, klagen over hun medemens, klagen over het weer, klagen over het leed wat ze hebben meegemaakt. Er is altijd natuurlijk wel iets om over te klagen. Uiteindelijk klaagt iedereen wel eens ergens over. Dat is ook normaal, we zijn nu eenmaal mens.

Dankbaar zijn. Iedereen zegt regelmatig de woorden dankjewel, maar hoeveel mensen staan er bewust stil bij alle dingen waar je dankbaar voor bent? Als ik om mij heen kijk dan zie ik een boel mensen die vooral veel focus hebben op de negatieve aspecten van het leven. Zelf geloof ik dat het gezegde elk voordeel heeft zijn nadeel er niet voor niks is. Elke situatie is een situatie om dankbaar voor te zijn. Om dat te ervaren moet je er alleen zelf erg bewust mee omgaan.Momenteel hebben we in Nederland een boel regen. Veel mensen hoor ik hier over klagen, ze worden er moedeloos van. Ik zat vandaag in de auto terwijl de regen los barstte. Het deed mij beseffen dat ik dankbaar was dat ik veilig vanuit een auto de kracht van de natuur mocht ervaren. Het deed mij ook beseffen wat een mazzel wij hebben met de hoeveelheid regen die er dit jaar al is gevallen. Tuurlijk geniet ik zelf ook graag van mooi weer, maar ik geniet ook van een groene wereld. Door alle regen staat de natuur in Nederland er prachtig bij, het is een grote groene weelde aan het worden. Wie ben ik dan om te klagen over de regen, ik kan mij erop aan passen, de natuur kan zich echter niet aanpassen als het een lange tijd droog is. Of althans wel aanpassen, maar de gevolgen dragen wij samen met de natuur. Bij weinig regen, groeit ons eten nu eenmaal minder snel.Eigenlijk valt elke situatie om te denken. Je kan het vanuit het positieve of vanuit het negatieve benaderen. Ook ik heb genoeg meegemaakt in mijn leven. Dankbaarheid heeft ervoor gezorgd dat ik juist die periodes goed wist door te komen. Door elke dag opnieuw te denken aan de dingen waar je dankbaar voor bent, blijf je inzien hoeveel je eigenlijk nog hebt. Zo heb ik een lange periode gehad waar ik ziek was. Ik bracht een groot deel van mijn tijd liggend door; op de bank, op bed of in bad. Dingen om naar uit te kijken plande ik weinig in, want mijn gezondheid liet het vaak niet toe. Desondanks had ik dagelijks het besef hoe dankbaar ik mocht zijn:Dankbaar; omdat ik in een land als Nederland woon, waardoor ik de mogelijkheid had om te accepteren dat ik ziek was en toch inkomsten had.Dankbaar; omdat ik weer bij mijn moeder mocht gaan wonen, toen de huur in Amsterdam te duur werdDankbaar; voor de zorg die mijn moeder mij bood, ondanks dat ik weinig kon, had ik elke dag goed te eten, schone kleding, een schoon bedDankbaar; voor het feit dat ik ondanks dat ik weinig geld had, toch een dak boven mijn hoofd hadDankbaar; voor alle mensen die mij steunde, mijn leed erkende en met mij meeleefdeDankbaar; voor de dagen dat ik mij beter voelde, waardoor ik toch even de deur uit kon

Als kind ging ik elke week naar de kerk. Ik ben opgevoed met het rooms-katholieke geloof. Ik ben gedoopt, heb de eerste communie gedaan en op 11-jarige leeftijd het vormsel. Toen ik ouder werd kwamen er vragen bij me op; Waarom zijn we hier? Wat is het doel van alles? Wat is er om ons heen? Wat gebeurt er als ik dood ga? Dat soort vragen had ik, ik lag er wakker van als puber. Ik vond geen antwoorden in het geloof en na een aantal jaren haakte ik af.

De mensen die ons project volgen via de facebook groep hebben wellicht al voorbij zien komen dat we de laatste tijd druk bezig zijn met geld inzamelen voor de muur om ons terrein te omringen. De afgelopen weken wordt steeds duidelijker hoe belangrijk het is dat de muur zo snel mogelijk gebouwd wordt. Gelukkig hebben we inmiddels veel kunnen opbouwen, echter is daardoor het terrein wat bewaakt moet worden ook steeds groter geworden en daarmee is het bouwen van de muur een enorme kosten post voor onze kleine organisatie. In dit blog leg ik uit waarom het zo belangrijk is dat de muur er zo snel mogelijk komt en hoeveel dat ongeveer gaat kosten. Hopelijk kunnen wij dan samen ervoor zorgen dat alles wat we opgebouwd hebben kan blijven bestaan en veilig is.